تعیین ضریب پخش طولی با انجام آزمایش های ردیابی

تاکنون سه رویکرد شامل آزمایش های ردیابی، انتگرال گیری از پروفیل سرعت و کاربرد رابطه های تجربی به عنوان روش های متداول به منظور برآورد ضریب پخش طولی در رودخانه ها و انهار به کار رفته است. در مقالة حاضر معادلة جدید ضریب پخش طولی بر مبنای داده های برداشت شده از آزمایش های ردیابی با استفاده از ردیاب نمک و کاربرد دو گروه مختلف از روابط بنیادی تجربی این ضریب تعیین و ارزیابی شده است. برای این منظور طولی معادل 500 متر از کانال بتنی برای اجرای آزمایش های ردیابی، در سه طول اختلاط متفاوت برابر با 45، 75 و 100 متر، در بهمن ماه 1393 به کار برده شد. نتایج نشان می دهد که اختلاف بین میانگین، واریانس و غلظت ماکزیمم بین داده های اندازه گیری شده و برآوردشده با استفاده از بهترین رابطة تجربی موجود به ترتیب 79، 6 و 99 و در رابطة استخراجی از مقالة حاضر 66، 1- و 44 میلی گرم بر لیتر است.